Relacja św. ojca Pio z Maryją była niezwykle bliska. Niewiele jednak pisze się na temat czci, jaką słynny stygmatyk darzył Matkę Bożą z Fatimy. Gdyby nie Jej cudowna interwencja, zakonnik mógłby żyć znacznie krócej.
Ojciec Pio żywo interesował się objawieniami w Fatimie. Za jego życia wydarzenia, do których doszło w małej portugalskiej wiosce, nie były jeszcze tak bardzo głośne jak dzisiaj, a mimo to zakonnik nie tylko modlił się o wstawiennictwo Pięknej Pani z Fatimy, ale też wsłuchiwał się w Jej orędzie. Odpowiedział też na wezwanie Maryi skierowane do pastuszków, by zakładać grupy modlitewne, których celem miało być ratowanie dusz przed potępieniem.
Zakonnik z Pietrelciny często modlił się też przed figurą Matki Bożej z Fatimy, która stała w klasztorze, otoczona palącymi się świecami. Z relacją ojca Pio i fatimskiej Pani wiąże się też niezwykła historia uzdrowienia stygmatyka z ciężkiej choroby.
Ciężka choroba o. Pio
W 1959 roku Konferencja Episkopatu Włoch ogłosiła modlitewne przygotowania na nowe dziesięciolecie. Aby podkreślić znaczenie tego wydarzenia, 25 kwietnia 1959 roku figura Pielgrzymującej Dziewicy z Fatimy została przewieziona z portugalskiego sanktuarium do Włoch, gdzie nawiedziła różne miasta.
Tego samego dnia o. Pio ciężko zachorował na wysiękowe zapalenie opłucnej i musiał leżeć w łóżku. Krążyły też plotki o nowotworze złośliwym, który rzekomo nie pozostawiał mu nadziei na przeżycie, lecz nie zostało to potwierdzone. W maju 1959 roku stan przyszłego świętego był tak poważny, że nie mógł już nawet odprawiać Mszy Świętej w kościele, lecz jedynie w swojej celi. Tam wysłuchiwał przez głośniki nabożeństw odprawianych w kościele, a po wieczornej mszy przez mikrofon kierował do wiernych krótką mowę, którą kończył błogosławieństwem.
KLIKNIJ TUTAJ I POZNAJ TAJEMNICE RELACJI O. PIO Z MATKĄ BOŻĄ!
1 i 2 lipca tego samego roku w San Giovanni Rotondo uroczyście obchodzono poświęcenie nowego kościoła. Obecni byli kard. Federico Tedeschini oraz wielebny Carta, lecz o. Pio nie mógł uczestniczyć w tej ceremonii. W klasztornej kronice o. Raffaele da Sant’Elia a Pianisi zapisał:
„1 lipca, za pozwoleniem ojca gwardiana, nie chcąc być ciężarem dla wspólnoty, poszedł odprawić mszę w Domu Ulgi w Cierpieniu. Po skończonej Mszy był tak osłabiony, że zabrakło mu sił, zakręciło mu się w głowie i niemal zemdlał. Musiał zatrzymać się w klinice i położyć do łóżka w zarezerwowanej dla niego salce, gdzie towarzyszyli mu bracia zakonni; pozostał tam przez dwa dni. Taki był stan o. Pio, gdy figura Matki Bożej Fatimskiej przybyła do klasztoru”.
„Zostałem uzdrowiony”
Na znak uczucia i oddania względem brata stygmatyka Konferencja Episkopatu Włoch postanowiła, że Pielgrzymująca Dziewica odwiedzi również San Giovanni Rotondo. Figura przybyła tam 5 sierpnia, w czterdziestą pierwszą rocznicę transwerberacji (mistycznego przebicia serca) stygmatyka. Figurę przywiózł z Foggi helikopter. Jednego z poprzedzających nawiedzenie dni o. Pio w wieczornym przemówieniu, jakie wygłaszał ze swojej celi przez mikrofon, wzywał wiernych, aby przygotowali się duchowo do odwiedzin niebieskiej Matki, „morza, przez które osiąga się wybrzeża wiecznych wspaniałości w królestwie jutrzenki”.
Przez cały dzień wierni modlili się przed świętą figurą przybyłą z Portugalii. Następnego ranka, 6 sierpnia, w święto Przemienienia Pańskiego, figurę umieszczono w zakrystii klasztornego kościoła. Bracia zanieśli tam przyszłego świętego na krześle. Pośród ogólnego wzruszenia o. Pio pochylił się, aby ucałować figurę i złożyć w jej rękach różaniec, który otrzymał w podarunku od jednej z grup modlitewnych. Następnie chorego odniesiono do jego celi. Figurę obniesiono jeszcze po różnych oddziałach Domu Ulgi w Cierpieniu, otwartego trzy lata wcześniej, po czym przeniesiono ją do helikoptera, którym miała odlecieć do Foggi.
Obaj piloci udali się najpierw do świętego zakonnika po błogosławieństwo. Wkrótce potem o. Pio usłyszał wiwatujący tłum i dźwięk helikoptera startującego z dachu szpitala. Bracia, którzy towarzyszyli o. Pio na krużganku, obok dużego okna, opowiadali potem, że w chwili, gdy helikopter wznosił się do lotu, przyszły święty ze łzami wyszeptał: „Matko, byłem chory podczas całej Twojej wizyty we Włoszech. A teraz odchodzisz, nie uzdrowiwszy mnie?”.
Helikopter zaczął się oddalać od San Giovanni Rotondo, gdy nagle drugi pilot, posłuszny nieodpartemu i niewyjaśnionemu impulsowi, poprosił, aby zawrócić i zrobić trzy okrążenia nad klasztorem na znak pozdrowienia dla o. Pio. W tej samej chwili – według o. Francesca Napolitana, naocznego świadka tego wydarzenia – przyszły święty poczuł dreszcz na całym ciele i przeszyty promieniem światła z płaczem wykrzyknął: „Zostałem uzdrowiony! Matka Boża mnie uzdrowiła!”.
Rzeczywiście, zgodnie z różnymi świadectwami o. Pio od dawna nie czuł się tak zdrowy i pełen życia jak po odjeździe z San Giovanni Rotondo pielgrzymującej figury Matki Bożej Fatimskiej.
„Podziękuj Dziewicy Fatimskiej za mnie” – pisał później. „Tego samego dnia, kiedy się stąd oddaliła, poczułem się znowu dobrze. Już od trzech dni znowu odprawiam msze”.
Wiedza o związku między świętym a Matką Bożą Fatimską wzbogaciła się niedawno o nowy szczegół. W pewnym reportażu dla telewizji Padre Pio Jacinta Pereira Marto, bratanica Franciszka i Hiacynty, dziś już obojga kanonizowanych, zapewniła, że jej ojciec João Marto, zmarły w 2000 roku w wieku dziewięćdziesięciu czterech lat, piąty z siedmiorga dzieci Manuela i Olimpii, rodziców dwojga świętych pastuszków, był gorliwym wyznawcą kultu o. Pio i zawsze nosił ze sobą w portfelu wizerunek brata z Pietrelciny.
No Comments