Ciasne drzwi do zbawienia. Jak wielu ludzi trafi do piekła?

Nie sposób pominąć nauczania Chrystusa o piekle. Wieczne potępienie jest realną perspektywą, która dotyczy każdego nas. Czy łatwo osiągnąć zbawienie? I czy Chrystus wskazywał, jak wielu ludzi zostanie potępionych?

Odrzucenie pojęcia piekła grozi wypaczeniem sensu zbawienia. Nauczanie o piekle, podobnie jak dogmat o czyśćcu, w rzeczywistości broni kluczowego wymiaru biblijnej doktryny o zbawieniu w Chrystusie.

Ogień nieugaszony

Chociaż Nowy Testament sygnalizuje, że Bóg „pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni” (1 Tm 2, 4), liczne fragmenty dają do zrozumienia, że nie każdego czeka taka przyszłość. Przyjrzyjmy się fragmentowi opisu sądu ostatecznego w dwudziestym piątym rozdziale Ewangelii według św. Mateusza. Jak widzieliśmy, Jezus obiecuje, że sprawiedliwi zyskają wstęp do królestwa. Przekonają się bowiem, że wszystko, co uczynili „jednemu z tych braci […] najmniejszych”, uczynili także samemu Jezusowi (Mt 25, 40). Dalej jednak Chrystus porusza kolejną kwestię: znajdą się i tacy, którzy nie dostąpią zbawienia.

Scenę sądu otwiera „oddzielenie” złych od sprawiedliwych: „Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale, a z Nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych ludzi od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie” (Mt 25, 31–33).

KLIKNIJ TUTAJ I CZYTAJ WIĘCEJ W KSIĄŻCE „ZBAWIENIE”!

Jezus mówi nam, że owce – czyli ci, których postawi po prawej stronie – wejdą do Jego królestwa. Dowiadujemy się jednak także, co stanie się „kozłami” po lewej – czyli z tymi, którzy nie litowali się nad głodnymi, spragnionymi, chorymi… Jezus zapowiada, że skieruje do nich te słowa: „Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom!” (Mt 25, 41). Oni to, ogłasza Jezus, „pójdą […] na mękę wieczną” (Mt 25, 46).

Podobną zapowiedź znajdujemy w Księdze Apokalipsy: „A diabła, który ich zwodzi, wrzucono do jeziora ognia i siarki, tam gdzie są Bestia i Fałszywy Prorok. I będą cierpieć katusze we dnie i w nocy na wieki wieków” (Ap 20, 10). Bestia i fałszywy prorok symbolizują ludzi, a nie demony. I nie jest to jedynie opis „możliwej” przyszłości. Jan stwierdza, że jego wizje dotyczą tego, „co potem musi się stać” (Ap 4, 1).

Ciasne drzwi

Kolejny fragment, na który warto zwrócić uwagę, pochodzi ze słynnego Kazania na górze: „Nie każdy, kto mówi Mi: „Panie, Panie!”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: „Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?” Wtedy oświadczę im: „Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości!” (Mt 7, 21–23).

Nie ma chyba bardziej mrożącego krew w żyłach opisu dnia sądu niż ten. Przy końcu świata będzie „wielu”, którzy będą myśleli, że zostaną zbawieni, ale nie będzie im to dane. Mimo wzywania imienia Jezusa, spełniania wielkich dzieł, a nawet wołania do Niego: „Panie, Panie!”, zostaną odrzuceni. Tu również nie ma żadnej wskazówki, że Jezus mówi jedynie o czymś, co może się stać. Przeciwnie, opisuje raczej coś, co faktycznie się stanie.

ZOBACZ WIĘCEJ W KSIĄŻCE „ZBAWIENIE”. KLIKNIJ TUTAJ!

Podobną naukę znajdujemy w trzynastym rozdziale Ewangelii według św. Łukasza. Znajdujemy w nim zadane Jezusowi pytanie: „Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?” (Łk 13, 23). Odpowiedź Pana jest trzeźwiąca: „Usiłuj- cie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają” (Łk 13, 24).

W Nowym Testamencie jest wiele fragmentów mówiących o tym, że Bóg pragnie powszechnego zbawienia. Takie słowa znajdujemy w Pierwszym Liście do Tymoteusza: „[Bóg] pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni” (1 Tm 2, 4). Inny wyraz tego samego przekonania znajdujemy w Liście do Rzymian: „A zatem, jak przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie” (Rz 5, 18).

Nawróćcie się, bo skończycie w piekle

Powołując się na ten cytat, niektórzy twierdzili, że można „mieć nadzieję”, iż na końcu czasów „wszyscy” w jakiś sposób będą zbawieni. Ten punkt widzenia jest trudny do obrony. Zakłada on bowiem, że zapowiedzi Jezusa dotyczące tego, co ma się stać przy końcu świata, są w jakiś sposób niewiarygodne albo że są tylko groźbami, które – jak On sam wie – ostatecznie okażą się bez pokrycia. Jak już wykazano, żadna z tych opcji nie wydaje się przekonująca. Choć często temat ten wprawia nas w zakłopotanie, piekło według Nowego Testamentu nie tylko jest rzeczywiste, ale także, zgodnie ze słowami Jezusa, nie pozostanie niezamieszkane. Warto też zauważyć, że Jego zdaniem „wielu” zmie- rza w tę stronę (por. Łk 13, 24).

Słowa Jezusa o Judaszu: „Byłoby lepiej […], gdyby się nie narodził” (Mk 14, 21) są szczególnie trudne do wyjaśnienia, jeśli Judasz miałby ostatecznie trafić do nieba. Jak inaczej można zrozumieć te słowa? Dlatego doktorzy Kościoła, tacy jak św. Augustyn i św. Tomasz z Akwinu, uznawali je za objawienie prawdy, że Judasz znalazł się w piekle.

Mając to wszystko w pamięci, Sobór Watykański II wzywa nas do czujności, abyśmy się nie stali podobni „sługom złym i leniwym” z przypowieści Jezusa i aby nie kazano nam „pójść w ogień wieczny, w ciemności zewnętrzne, gdzie «będzie płacz i zgrzytanie zębów»”. Podobnie wyjaśnia Katechizm: „Nauczanie Kościoła stwierdza istnienie piekła i jego wieczność” (KKK 1035). Pozostając w zgodzie z tą wykładnią, papież Franciszek wzywał w 2014 roku osoby należące do mafii: „Nawróćcie się, jest jeszcze czas, abyście nie skończyli w piekle. To was czeka, jeśli dalej będziecie szli tą drogą”.

TEKST JEST FRAGMENTEM KSIĄŻKI „ZBAWIENIE” KLIKNIJ TUTAJ I ZOBACZ!