13 czerwca 1917 roku w Fatimie Matka Boża podczas objawienia powiedziała do Łucji: „Jezus chce się posłużyć tobą, aby ludzie mnie poznali i pokochali. Chciałby ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca”. Następnie pokazała trojgu widzących swoje serce ukoronowane cierniami: Niepokalane Serce Matki zatroskanej grzechami i wiecznym potępieniem swoich dzieci!
Maryja objawiła się w Fatimie trojgu pastuszkom – Hiacyncie, Franciszkowi i Łucji, którym przekazała, że Pan Bóg pragnie ustanowić na świecie specjalne nabożeństwo pięciu pierwszych sobót miesiąca. Jedno, szczególne spotkanie młodego chłopca z Łucją pokazuje nam, że krzewienie nabożeństwa jest wolą nie tylko Matki Bożej, lecz także Jezusa, który sam potwierdził słowa przekazane pastuszkom przez Maryję oraz ujawnił, że Jego pragnieniem jest rozpowszechnianie go na całym świecie.
Tajemnicze spotkanie
Gdy 15 lutego 1926 roku Łucja wynosiła odpady z ogrodu, spotkała chłopca, który zapytał ją: „Czy to Ty rozpowszechniasz po świecie to, o co Matka Boża cię prosiła?”.
W tym momencie od chłopca zaczął bić niemal oślepiający blask. Łucja relacjonowała później, że od razu poczuła, iż stoi przed nią Chrystus. Oto dialog jaki wywiązał się między nimi:
„– Mój Jezu, Ty dobrze wiesz, co mi powiedział mój spowiednik w liście, który Ci czytałam. Powiedział, żeby to widzenie się powtórzyło, żeby były dane jakieś znaki potwierdzające i że przełożona sama nic nie dokona, aby to zdarzenie (fakt) mogło być znane całemu światu.
– To prawda, że przełożona sama nic nie może, lecz z moją łaską wszystko może (…).
– Mój spowiednik pisał w liście, że to nabożeństwo jest światu niepotrzebne, ponieważ dużo ludzi przyjmuje Ciebie (Komunię Świętą) w pierwsze soboty miesiąca na uczczenie Matki Bożej i piętnastu tajemnic różańca.
– To jest prawda, moja córko, że wielu ludzi zaczyna, lecz mało kto kończy i ci, którzy kończą, mają za cel otrzymać przyrzeczone łaski. Ja jednak wolę tych, którzy odprawią pięć pierwszych sobót w celu wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu twojej Matki Niebieskiej, niż tych, którzy odprawią piętnaście bezdusznie i z obojętnością”.
Ta rozmowa zapaliła Łucję do dalszych starań o rozpowszechnianie nabożeństwa pięciu pierwszych sobót. Otucha, jaką w jej serce wlała rozmowa z Chrystusem dodała jej sił i wzmocniła determinację.
Walka o krzewienie nabożeństwa
Łucja była bardzo zaangażowana w dzieło krzewienia nabożeństwa pięciu pierwszych sobót. 4 listopada 1928 roku napisała do swojego przewodnika duchowego, ojca Aparicio: „Żywię więc nadzieję, że nasz dobry Bóg natchnie Jego Ekscelencję do udzielenia zgody, bym spośród licznych cierni mogła zerwać kwiat, bym doczekała na ziemi nabożeństwa do matczynego serca Dziewicy Maryi.”
Pomimo niesłabnącego zaangażowania siostry Łucji biskup Leirii zatwierdził nabożeństwo pięciu pierwszych sobót dopiero 13 września 1939 roku, po wybuchu drugiej wojny światowej. W ten sposób zaczęło ono zyskiwać popularność nie tylko w portugalskich diecezjach i parafiach.
Widząca z Fatimy wiedziała, że musi ono rozpowszechnić się na cały świat. 2 grudnia 1940 roku napisała do papieża Piusa XII: „Błagam Jego Świątobliwość o rozkrzewienie nabożeństwa po całym świecie!”. I tak dotarło ono rzeczywiście do wszystkich odległych zakątków ziemi.
Pragniesz odprawić nabożeństwo pięciu pierwszych sobót? Zobacz, jak to zrobić!
No Comments