George Weigel, autor słynnej biografii papieża Jana Pawła II „Świadek nadziei” zauważa, że dokument „Fiducia Supplicans”, przygotowany przez prefekta Dykasterii Nauki i Wiary, kard. Victora Fernandeza zaprzecza dotychczasowemu nauczaniu papieża Franciszka. Dokument ten zezwala na błogosławienie przez kapłanów związków tej samej płci.
Weigel w swojej krytyce dokumentu „Fiducia Supplicans” odnosi się do nauczania papieża Franciszka i listu apostolskiego „Ad theologiam Promovendam”, w którym Ojciec Święty stwierdza, iż powinniśmy w nauczaniu stosować teologie kontekstualną, czyli intepretować Ewangelię odpowiednio do „warunków w jakich żyją kobiety i mężczyźni, w różnych otoczeniach geograficznych, społecznych i kulturowych”. Czy zatem – pyta George Weigel – dokument „Fiducia Supplicans” spełnia te warunki?
ZOBACZ NOWĄ KSIĄŻKĘ GEORGE’A WEIGLA „UŚWIĘCIĆ ŚWIAT”! KLIKNIJ TUTAJ!
Analizując kontekst medialny, tak istotny w epoce cyfrowej rewolucji, Weigel zauważa, że sam kard. Fernandez skarżył się, że media omawiając jego dokument nagłośniły przede wszystkim aspekt zgody na błogosławienie związków osób tej samej płci. Nie wspomniały natomiast o tym, że „Fiducia Supplicans” określała, iż takie błogosławieństwa nie mogą być elementem liturgii ani przekreślać papieskiego nauczania o małżeństwie, jako stałym związku kobiety i mężczyzny otwartym na prokreacje.
Amerykański publicysta i pisarz katolicki uznał, że jeśli prefekt Dykasterii Nauki i Wiary jest zaskoczony taką a nie inną interpretacją tego dokumentu, to najpewniej „nie liczył się z globalnym kontekstem medialnym, w jakim zostanie przyjęty „Fiducia Supplicans”. A więc postąpił wbrew zaleceniom papieża.
Dalej George Weigel odnosi się do sprzeciwu, jaki wobec nowego dokumentu Dykasterii wyrazili biskupi afrykańscy. Jeden z nich, w rozmowie z Weiglem, wprost powiedział, iż „Fiducia Supplicans” może mieć negatywny wpływ na wysiłki misyjne lokalnego Kościoła w Afryce. Czy zatem – pyta Weigel – kard. Fernandez faktycznie wziął pod uwagę, jak zalecał papież w „Ad theologiam Promovendam”, różnice w otoczeniu „geograficznym, społecznym i kulturowym” wśród katolików? Co z Kościołem „peryferii”, tak dowartościowanym przez obecny pontyfikat?
Weigel idzie jednak jeszcze dalej i wskazuje, że „Fiducia Supplicans” stoi w sprzeczności z konkluzjami synodalnymi, a zatem i tutaj kard. Fernandez wchodzi w kolizję z działaniami Franciszka. Wszak w trakcie rzymskiego etapu Synodu o synodalności w 2023 roku część biskupów sprzeciwiła się błogosławieniu par jednopłciowych przez duchownych katolickich. Dlatego w dokumencie końcowym nie znalazło się nic na ten temat. Co zatem znaczy „synodalność” – zastanawia się Weigel – skoro nagle jednostronny akt watykańskiej Dykasterii obala konsensus, w dodatku bez konsultacji z innymi episkopatami? W jaki sposób podejść obecnie do synodalności, skoro wielu duchownych skrytykowało dokument „Fiducia Supplicans”?
Ostatnim kontekstem, którego kard. Fernandez nie wziął pod uwagę, jest – w opinii Weigla – kontekst językowy. Dykasteria twierdzi w swoim dokumencie, że samo błogosławienie związków jednopłciowych nie jest równoznaczne z ich akceptacją. Ale episkopat Kamerunu zwrócił uwagę właśnie na kontekst językowy – błogosławienie relacji oznacza jej akceptację. Ta zdroworozsądkowa obserwacja punktuje wyraźnie to, co można określić jako sofistykę dokumentu „Fiducia Supplicans”.
Kończąc rozważania, Weigel stwierdza, że przez wieki – i jeszcze doniedawna – Dykasteria, na której czele stoi dzisiaj kard. Fernandez, była odpowiedzialna za obronę wiary i ortodoksyjne objaśnianie teologii. Ta zmiana, jaka zaszła w obecnym pontyfikacie – zauważa autor „Świadka nadziei” – stanie się najpewniej tematem kolejnego papieskiego interregnum oraz konklawe.
George Weigel
Źródło: First Things
KLIKNIJ TUTAJ I ZOBACZ NOWĄ KSIĄŻKĘ GEORGE’A WEIGLA! KLIKNIJ TUTAJ!
